Gereç ve Yöntem: 2011-2017 yılları arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyasyon Onkolojisi kliniğine başvuran, yaşları ?70 ve üstünde olan toplam 148 kadın hasta değerlendirildi.
Bulgular: Yaş (p<0.001), tümör çapı (p<0.001), ameliyat edilebilme (p<0.001), tümör evresi (p<0.001), lenfovasküler invazyon varlığı (p=0.045), östrojen reseptörü pozitifliği (p=0.002), progesteron reseptör pozitifliği (p=0.046), metastaz varlığı (p<0.001), Ki 67 ? 14 oranı (p=0.035), Charlson komorbidite indeksi (p=0.005) ve radyoterapi uygulanabilirliği (p=0.023) genel sağkalım ile anlamlı olarak ilişkiliydi. Çok değişkenli cox regresyon analizi yaş (HR=1.126, 95% CI=1.048?1.210, p<0.001), östrojen reseptör pozitifliği (HR=3.701, 95% CI=1.286?0.652, p=0.015) ve metastaz varlığının (HR=0.210, 95% CI=0.051-0.863, p=0.030) bağımsız prognostik faktörler olduğunu gösterdi.
Sonuç: Klinik deneyimlerimize göre, yeni teşhis edilmiş meme kanseri olan sağlıklı yaşlı kadınlar için tedavi yaklaşımı; cerrahi, aksiller değerlendirme, radyoterapi ve sistemik adjuvan tedavi (tümör özelliklerine ve nüks riskine bağlı olarak) yani genç kadınlardakine benzerdir. Yaşlı meme kanseri hastalarında ER pozitifliği, uzak metastaz olmaması ve yaşın 79"dan daha genç olması sağkalımı olumlu etkileyen, bağımsız prognostik faktörler olarak tespit edilmiştir.
Keywords : Meme kanseri; Sağkalım; Prognoz; Yaşlı