Turkish Journal of Geriatrics 2011 , Vol 14, Issue 4
TANI VE TEDAVÄ°YE Ä°LÄ°ÅžKÄ°N DOÄžRUYU BÄ°LME VE YAÅžLI HASTALAR
Nilüfer DEMİRSOY, Ömür ELÇİOĞLU
EskiÅŸehir Osmangazi Ãœniversitesi Tıp Fakültesi Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalı ESKÄ°ÅžEHÄ°R GiriÅŸ: SaÄŸlık ekibinin tanı, tedavi ve prognoza iliÅŸkin doÄŸruyu söylemesi, hastanın, özellikle yaÅŸlı hastanın tanı, tedavi ve prognoza iliÅŸkin doÄŸruyu bilmesi çoÄŸu defa etik açıdan da karmaşık bir durum olarak karşımıza çıkmaktadır. Altmış beÅŸ yaÅŸ üzeri hastaların “doÄŸruyu bilme” konusuna yaklaşımlarını detaylandırmak, sorunları açıklığa kavuÅŸturmak ve çözüm önerileri oluÅŸturmak amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Hastaya doğruyu söyleme, hastanın da doğruyu bilme konusundaki düşüncelerini soran likert tipi soru kâğıtlarının yanında demografik özellikleri de sorgulanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde, t testi, ki kare testi, aritmetik ortalama, standart sapma, frekans ve yüzdelerden yararlanılmıştır. Bu amaçla da SPSS 15.0 istatistik paket programı kullanılmıştır.

Bulgular: Hastaların %55.6'sı tanılarını doğru olarak bildiklerini, %44.4'ü ise bilmediklerini ifade etmişlerdir. Hastaların %48.9'u onları üzecek bir durum söz konusu ise bilgilendirilmek istemediklerini ifade etmişlerdir.

Sonuç: Yaşlılar kendilerine dayatılan durumlarda kendilerini işe yaramaz, kimsesiz ve terk edilmiş hissine kapılarak psikolojik çöküntü içine girebilmektedir. Bu nedenle hastalık durumları ile ilgili olarak doğru ancak anlaşılır bir bilgilendirme süreci yaşamalıdırlar. Keywords : Yaşlı; Doğruyu Bilme; Bilgilendirme