2Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon DİYARBAKIR Giriş: Çalışmanın amacı yaşlı bireylerde artmış depresyon riski ve depresyonla ilişkili faktörleri belirlemek, depresyonun fonksiyonel aktivite ve yaşam kalitesine etkisini araştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 65 yaş ve üzerinde olan 160 yaşlı birey alındı. Mental durumun değerlendirilmesinde Standardize Mini Mental Test, depresyon riskini değerlendirmede Yesavage Geriatrik Depresyon Ölçeği, fonksiyonel durumu belirlemede Fonksiyonel Aktivite Skoru ve yaşam kalitesini değerlendirmede SF 36 yaşam kalitesi ölçeği kullanıldı.
Bulgular: Yaşlı katılımcıların 81'inde artmış depresyon riski bulunurken, 79'unda artmış depresyon riski bulunmamaktaydı. Artmış depresyon riski olan ve olmayan yaşlı bireyler arasında cinsiyet, medeni durum, sigara kullanımı açısından farklılık yoktu. Okuma yazma bilmeyen, kronik hastalık ve kullandığı ilaç sayısı fazla olan, diz osteoartriti olan, yardımcı cihaz kullanımı olan, kanda vitamin B12 ve folik asit seviyeleri düşük olan yaşlı bireylerde artmış depresyon riskinin daha fazla olduğu görüldü. Depresyon riski olan yaşlı bireylerde tüm fonksiyonel aktivite skoru parametreleri depresyon riski olmayan yaşlı bireylerden daha düşük bulundu. SF-36 yaşam kalitesi ölçeğinin hem fiziksel ve hem de mental sağlık skorları da depresyon riski olan yaşlı bireylerde depresyon riski olmayan yaşlı bireylerden daha düşük bulundu. Yaşlı bireylerde depresyon gelişiminde yaşın, kötü fonksiyonel durumun risk faktörü olduğu gösterildi. Depresyon skorlarıyla fonksiyonel aktivite skorları, yaşam kalitesi skorları arasında lineer bir ilişki bulundu.
Sonuç: Yaşlı bireylerde artmış depresyon riski ve ilişkili faktörler belirlendi. Yaşlı bireylerde depresyon riskinin artması fonksiyonel durum ve yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir.
Keywords : Yaşlı; Depresyon; Yaşam Kalitesi