Turkish Journal of
GERIATRICS

Gülhane Askeri Tıp Akademisi ve Tıp Fakültesi, Geriatri Bilim Dalı-Ankara Her ne kadar üriner inkontinans (Üİ), yaşlı bireylerde sık rastlanan bir durum olsa da, günümüze kadar yaşlı popülasyonumuzda, Üİ ile ilgili bildirilmiş bir çalışma yoktur. Bu çalışmanın amacı, yaşlı Türk popülasyonunda Üİ görülme sıklığını, ciddiyet derecelerini ve semptoma dayalı muhtemel klinik tiplerini belirlemek ve inkontinansı olanların, bu problemle ilgili çare arama konusunda düşünce ve eğilimlerini ortaya koymaktı. Aralık 1998- Kasım 1999 tarihleri arasında Geriatri ve İç Hastalıkları Bilim Dalları başta olmak üzere, GATA polikliniklerine kontrol amaçlı başvuran 65 yaş ve üstü 2000 yaşlı (1276 kadın, 724 erkek), çalışmaya alındı. Tüm katılımcılar, Üİ'ın varlığı, idrar kaçırma sıklığı ve üriner semptomlarından dolayı doktora müraacatı açısından sorgulandı. Tüm grup için Üİ prevalansı %44.2 olarak bulundu. Kadınlarda görülme sıklığı, erkeklere göre daha yüksek tespit edildi (sırasıyla %57.1, %21.5; OR=1.7, %95 CI=1.6,1.8). İnkontinansı olan erkeklerde, sıkışma tipi Üİ en sık rastlanan form iken (%56.4), kadınlarda stres ve sıkışma tipi semptomların birlikte gözlendiği karışık tip Üİ tabloya hakimdi (%70.1). Kadınların %12.6'sı, erkeklerin ise %10.3'ü bu problem dolayısıyla doktora başvurduklarını ifade etmiş olup, oranlar arası farklılık istatistiki olarak anlamlı değildi (c2=0.68, p=0.41; OR=1.26, %95 CI= 0.72, 2.22). Orta derecede ve şiddetli Üİ'ı olanlarda, doktora başvuru oranları belirgin oranda yüksek tespit edildi (OR= 10.4; %95 CI=5.0, 21.6). Sonuç olarak Üİ, yaşlı Türk popülasyonunda da sık karşılaşılan bir problemdir. Sık görülmesine rağmen, oranın %50'yi geçtiği kadınlarda bile, doktora başvuru yüzdeleri oldukça düşüktür. Elde ettiğimiz sonuçlar, toplumumuzda Üİ nedeni ile çare arama oranlarını arttırıcı stratejilerin (Üİ ile ilgili broşürler, özel eğitim programları vs.) belirlenmesi ve uygulanması gerekliliğini vurgulamaktadır. Keywords : Üriner, İnkontinans, Yaşlı, Prevalans, Doktor başvurusu, Epidemiyoloji