Turkish Journal of
GERIATRICS

Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı Afyon Yaşlı hasta nüfusundaki artış, beraberinde günlük yaşam aktivitelerindeki yetersizliği de getirmektedir. Bu çalışmada geriatrik hastaların el ve parmak kavrama gücü değerlendirildi ve bunun günlük yaşam etkinliklerindeki yetersizlik (GYAY) düzeyi ile olan ilişkisi araştırıldı. Çalışmaya 30 geriatrik ve 30 sağlıklı birey alındı. Öncelikle hastaların baskın olan elleri belirlendi. El kavrama gücü Jamar dinamometre, parmak kavrama gücü ise pinchmetre ile ölçüldü. Ölçüm her iki elden yapıldı. GYAY düzeyi ise üst ekstremite becerilerini ölçen Ofis Popülasyon Konsensus Sonuçları (OPCS) yetersizlik sorgulaması ile değerlendirildi. Üst ekstremitelerde baskın ve diğer taraflar arasında el ve parmak kavrama gücü değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı(p>0.05). Ancak hem baskın hemde diğer ellerdeki kavrama kuvvetleri kontrol grubuyla karşılaştırıldığında geriatrik hastalarda azalmış olarak bulundu (p<0.001). Parmak kavrama gücünde ise farklılık tespit edilmedi (p>0.05). Ayrıca geriatrik grupta baskın ve diğer el kavrama kuvvetleri ile OPCS skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu gözlendi (p< 0.001). Aynı ilişki parmak kavrama gücü ile saptanmadı (p>0.05). Sonuç olarak el kavrama gücü geriatrik hastalarda azalmaktadır ve OPCS skoru ile el kavrama kuvveti arasında ilişki vardır. Bu da GYAY düzeyini etkileyen faktörlerden biri olabilir. Bu nedenle hastaların GYAY düzeyi değerlendirilirken el kavrama kuvvetinin değerlendirilmesininde yardımcı olacağı kanısındayız. Keywords : Geriatri, El kavrama gücü, Parmak kavrama gücü, Yetersizlik