2Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Sağlık Meslek Yüksek Okulu AYDIN Giriş: Depresyon ve demans Parkinson Hastalığı (PH) için genel bir sorun olarak bilinir. Ancak doğaları ve oluşma sıklıkları net olmayıp PH kliniğine etkileri tartışmalıdır. Çalışmanın amacı PH olanlarda depresyon ve demansın sıklığı, risk faktörleri ve etkileşimlerini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: İdiopatik PH tanı kriterlerini karşılayan ve L-dopa tedavisine iyi yanıt veren 240 hasta retrospektif değerlendirildi. Hastalık şiddeti UPDRS, Hoehn Yahr (HY) ve Webster skalaları (WS) kullanılarak yapıldı. Ayrıca Hamilton Depresyon skalası (HAM-D), Minimental test ve sosyo-demografik sorgulama her hastaya uygulandı.
Bulgular: Hastaların (105 kadın, 135 erkek) yaşları 30-88 arası (ortalama 68.56±10.3) idi. Depresyon %43.6 ve demans %33.3 sıklıkla izlendi. Kognitif yetmezliği olan hastalar daha yaşlı ve daha yüksek depresyon sıklığı ve WS, UPDRS skorlarına sahipti. Depresif hastalar da depresif olamayan hastalara kıyasla daha yüksek HY ve WS skorlarına sahiptiler. Positive korelasyonlar hastalık süresi ve WS, UPDRS, HY arasında saptandı. HAM-D skorları da HY ve UPDRS ile pozitif korelasyon göstermekteydi.
Sonuç: Depresyon ve demans PH yeti yitimi şiddeti ile koreledir. Bu nedenle düzenli duygu durum ve kognitif seviyenin irdelenmesi özellikle yaşlı ve ileri PH olan bireylerde uygun tedavinin planlanması yönüyle düşünülmelidir.
Keywords : Parkinson Hastalığı; Psikoloji; Depresif Bozukluk; Demans