2Gaziantep University, Faculty of Health Sciences, Department of Nursing, Division of Public Health Nursing GAZÄ°ANTEP
3Izmir Katip Celebi University, Faculty of Health Sciences, Department of Fundamentals of Nursing İZMİR Giriş: Bu çalışmada, yaşlıların yaşam biçimlerinin (kendi evinde eşiyle yaşama, kendi evinde yalnız yaşama ve çocuklarının yanında yaşama) yalnızlık, depresyon düzeyleri ve yaşlılık algılarına etkisinin belirlenmesi amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte olan bu çalışma Gaziantep il merkezinde bulunan dört aile sağlığı merkezi bölgesinde yaşayan 228 yaşlı birey ile yürütüldü. Çalışmada 29 sorudan oluşan bir anket formu ile yalnızlık ölçeği ve Geriatrik Depresyon Ölçeği kullanıldı.
Bulgular: Kendi evinde yalnız yaşayan yaşlıların hem yalnızlık hem de depresyon puan ortalamalarının en yüksek olduğu (sırasıyla 49.04±14.79, 17.71±7.32), çocuklarının yanında yaşayan yaşlıların yalnızlık puan ortalamalarının 43.33±11.5 ve depresyon puan ortalamalarının 15.37±6.62 olduğu, kendi evinde eşiyle birlikte yaşayan yaşlıların ise hem yalnızlık hem de depresyon puan ortalamalarının en düşük olduğu (sırasıyla 39.18±11.73, 13.92±6.78) saptandı. Yaşlıların yaşam biçimleri ile hem yalnızlık puan ortalamaları, hem depresyon puan ortalamaları hem de yaşlılık algıları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu belirlendi (p<0.05).
Sonuç: Bu bulgular evde eşiyle ve çocuklarıyla birlikte yaşayan yaşlıların daha az yalnızlık duygusu ve depresyon yaşadığını göstermektedir.
Keywords : Yaşlılık; Yalnızlık; Depresyon