Gereç ve Yöntem: Transuretral rezeksiyon planlanan 60 geriatrik hasta tek doz spinal anestezi (n=30) ve sürekli spinal anestezi (n=30) olarak iki gruba ayrıldı. Tek doz spinal anestezi grubuna 12.5 mg izobarik levobupivakain (%0.5), sürekli spinal anestezi grubuna 5 mg başlangıç dozundan sonra T10 düzeyinde analjeziye ulaşıncaya kadar 2.5 mg dozlarda izobarik levobupivakain (%0.5) intratekal uygulandı.
Bulgular: Levobupivakain miktarı sürekli spinal anestezi grubunda daha düşüktü (p<0.0001). Duyusal bloğun medyan maksimum düzeyi tek doz spinal anestezi grubunda T8, sürekli spinal anestezi grubunda T9 idi. T10'da duyusal blok başlama zamanı ve maksimum duyusal bloğa ulaşma zamanı sürekli spinal anestezi grubunda uzundu (p<0.0001). Ameliyat sırasında, tek doz spinal anestezi grubunda 25. ve sürekli spinal anestezi grubunda 40. dakikadan başlayarak kalp hızında azalma vardı (p<0.05). Tek doz spinal anestezi grubunda 15 ve 40'ıncı dakikalar arasındaki sistolik arter basıncı kontrol değerlerine göre düşüktü (p<0.05). Sürekli spinal anestezi grubunda duyu bloğunun yavaş başlaması hipotansiyon gelişmesini önledi. Girişim sırasında parestezi sürekli spinal anestezi grubunda yüksekti (p<0.05).
Sonuç: Geriatrik hastalarda levobupivakain ile sürekli spinal anestezi, duyusal bloğun daha yavaş başlaması nedeniyle daha iyi hemodinamik stabilite sağladığından tek doz spinal anesteziden daha güvenlidir.
Keywords : Transüretral Rezeksiyon; Spinal Anestezi, Levobupivakain