Turkish Journal of Geriatrics
2002 , Vol 5, Issue 1
Diyojen Sendromu: Bir Olgu Nedeniyle
GATA Haydarpaşa İç Hastalıkları Servisi - İstanbul
Yaşlı, kimsesiz hastaların çağın gereklerine yeterince ayak uyduramamaları zaman zaman onların toplum dışına itilmeleri ile sonuçlanmaktadır. Toplumun geneli ise, bu insanları ancak bu insanlardan rahatsızlık duyduğunda fark edebilmektedir. Biz de tedavisini üstlendiğimiz böyle bir olgudan elde ettiğimiz tecrübeleri aktarmak amacı ile bu yazıyı hazırladık. Olgu 65 yaşında bayan olup, son 5 yıldır evine çöp topladığı hastayı servisimize getiren mahalle sakinlerince ifade edilmiştir. Ajite, öz bakımı ve giyimi oldukça kötü olan olgunun, ateşi 38°C, nabızı 92 vuru/dak, tansiyon arteryeli 100/65 mmHg olduğu tespit edildi. Solda meme dokusunun tamama yakınının, yüzeyi ülsere bir tümör dokusuna dönüşmüş olduğu, sistemik muayenesinde sol akciğer alt zonlarda, inspiryum sonunda duyulan raller dışında patolojik bir bulgu saptanmadı. Laboratuvar değerlendirilmelerinde demir eksikliği anemisi ve lökositoz dışında anormallik yoktu. Akciğer grafisinde, sol parahilar bölgede, pnömonik olduğu düşünülen infiltratif bir bölge saptandı. Hastaya bu bulgularla pnömoni, demir eksikliği anemisi ve meme kanseri ön tanıları konularak, levofloksasin 500 mg/gün ile birlikte 4 ünite eritrosit süspansiyonu replasman tedavileri uygulandı. Psikiyatri konsültasyonu sonucu hastaya Diyojen sendromu tanısı konularak anti-psikotiklerle tedavi altına alındı. Daha sonraki incelemelerinde metastatik duktal meme karsinomu tanısı alan hasta opere edildi ve onkoloji servisince tedaviye alındı. Halen huzur evinde ikamesi sağlanan hasta takip edilmektedir. Normal yaşantılarında son derece entellektüel olan bu insanlarda zaman içerisinde bu tip davranış bozukluklarının gelişmesinin, toplumun duyarsızlığından kaynaklandığı tarafımızca düşünülmektedir. Geriatrinin gelişmesinin ve ilgi alanlarının çeşitlenmesinin özellikle bu grup hastalar üzerinde olumlu etki göstereceğini düşünmekteyiz.
Keywords :
Diyojen Sendromu