2Toros Univ. Faculty of Nursing MERSIN
3Ankara Univ. Faculty of Nursing ANKARA
4Çukurova Univ. Faculty of Nursing ADANA
5Ankara Univ. Social Services ANKARA Giriş: Bu çalışmanın amacı hemşirelerin “yararsız tıbbi bakım” ve “iyi ölüm ilkeleri” konusundaki algı ve deneyimlerini belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Bu tanımlayıcı ve kesitsel tipteki çalışma, Ankara’da 11 devlet ve 3 üniversite hastanesinde gerçekleştirildi. Çalışma, yoğun bakım ve onkoloji birimlerinde çalışan 856 hemşireyle yapıldı. Demografik özellikleri ve yararsız tıbbi bakım uygulamalarını içeren bir anket ile “Saygın Ölüm İlkelerine İlişkin Tutumlar Ölçeği” kullanıldı.
Bulgular: Katılımcılar ortalama 30.49±6.12 yaşında, %92,3’ü kadın, %61,7’si evli, %62,7’sinin eğitimi lisans düzeyinde idi. Hemşireler, “yaşam kalitesini etkilemediği” (%35,4), “hastalığı tedavi etmediği” (%46,8) ve “hastanın acısını uzattığı” (%42,9) için bakımı yararsız bulduklarını, ancak hastane politikası (%32,9), doktor kararı (%54,9) veya hasta yakınlarının kararı (%29,3) nedeniyle yararsız tıbbi bakıma devam ettiklerini belirttiler. Dört hemşireden üçü hastanelerinde iyi ölüm ilkelerinin uygulanmadığını bildirdi. Hemşirelerin eğitim düzeyi arttıkça ölüme ilişkin tutumların iyileştiği (p = .001) ve kadınların erkeklerden daha yüksek ölçek puanına sahip oldukları saptandı (p <.001).
Sonuç: Hemşireler genellikle yaşamın sonundaki bakımdan memnun değildi. Ömrü uzatırken yaşam kalitesini göz ardı etmek sağlık profesyonelleri için etik bir ikilem olmaya devam etmektedir.
Keywords : Tıbbi Yararsızlık; Ölüme İlişkin Tutum; Terminal Bakım; Hemşireler