2Near East University, Orthopaedics and Traumatology, Lefkoşa, TRNC DOI : 10.31086/tjgeri.2019.94 Giriş: Bu çalışmada femur geometrisi ile klinik özellikler arasındaki ilişkiyi araştırmak ve bifosfonat kullanımınına tipik femur kırığı iyileşmesi üzerindeki etkisini analiz etmek amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Femoral şaft kırığı ile başvuran hastalar analiz edildi ve Amerikan Kemik ve Mineral Araştırmaları Derneği (ASBMR)'nin 2014'te revise edilmiş baskısına gore atipik kırıklar için tanı kriterlerini karşılayan hastalar çalışmaya dahil edildi. Kırık lokalizasyonu, iç ve dış korteksin kalınlığı, lateral eğilme ve hem kırık hem de karşı tarafların femur boyun-cisim açıları ölçüldü. Demografik, klinik faktörler ve radyografik özellikler arasındaki korelasyonlar analiz edildi.
Bulgular: Çalışma grubumuz 14 kadın ve 2 erkekten oluşmaktadır. Ortalama yaş 76.3 (dağılım, 67-91) idi. Ortalama takip süresi 45.9 (dağılım, 12-84) aydı. Tüm kırıklar femur şaftı üzerinde idi. Ortalama kaynama süresi 8 (4-11) ay idi. Kırık tarafın dış korteksin kalınlığı kontralateral taraftan anlamlı derecede yüksekti. Kırık tarafın iç korteksinin kalınlığı kontralateral taraftan anlamlı derecede farklı değildi. Kırık femur şaftının lateral eğimi, kontralateral femurdan anlamlı derecede yüksekti. Bisfosfonat kullanım süresi ile hem kırık kaynama süresi hem de femur şaftının lateral eğilmesi arasında anlamlı bir pozitif korelasyon gözlendi.
Sonuç: Uzun vadeli BFS kullanımı femur geometrisini sadece kırık tarafında değil kontralateral tarafta da değiştirir ve kırılma riskini arttırır.
Keywords : Femur kırıkları; Osteoporoz; Alendronat; Bifosfonat