Giriş: Yaşlanma kalbin tonik vagal kontrolünde, kalp hızının barorefleks kontrolünde azalma ve kas metaborefleksinde azalma ile ilgilidir. Yaşlanma ile kardiyak output azalır ve kaslara giden kan akım oranı düşer. QT aralığı ile otonom nöropati için yapılan kardiovasküler testler arasında bağlantı gözlenmiş ve bağımsız bir risk faktörü olarak kabul edilmiştir. QT aralığı bayanlarda ve erkelerde farklılık gösterir. QTc, Bazzet formülü ile QT aralığının kalp hızına göre düzeltilmesi sonucu elde edilir. Yaş faktöründen başka obesite, diabetes mellitus, hipertansiyon da kardiyak otonom fonksiyon bozukluğu yaratan hastalı klar arasındadır.
Gereç ve Yöntem: Yaşları 60-75 arasında değişen (ort: 66.8 ± 4.5) 20 hastadan oluşan bayan geriatrik grup ve yaşları 30-50 arasında değişen (ort: 41.2 ± 6.6) 20 hastadan oluşan orta yaşlı kontrol grubu, 10 dk yatarak istirahat periodu sonrasında elektrokardiografi (QTc) ile ve Ewing-Clark tarafından tanımlanan kardiyak otonom fonksiyon testlerinden aldıkları puanların toplamı ile değerlendirildi. İzometrik ve rezistif tip egzersiz bitimini takiben ayrı ayrı EKG çekimi tekrarlandı.
Bulgular: Her iki grubun hastalarının çoğunda (%90 ve %95) anormal otonom sonuçlar ve anormal QTc değerleri saptandı.
Sonuç: Geriatrik bayan hasta grubunda otonom sistemini etkileyebilecek inaktivite, hipertansiyon gibi durumlarda anlamlı farklılık gözlense de her iki grup arasında istirahat sonrası otonom fonksiyon testlerinde, istirahat sonrası ve egzersiz sonrası QTc mesafeleri arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark saptanamamıştır. Bu konuda daha fazla sayıda hastaları karşılaştıran çalışmalara ihtiyaç vardır.
Keywords : Geriatrik, Kardiyak otonom fonksiyon, Egzersiz