Gereç ve Yöntem: Araştırmaya toplam 428 yaşlı katılmıştır. Araştırma verileri, Yalnızlık Ölçeği (UCLA-LS) ve Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi (PUKİ) kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tek yönlü varyans analizi, t test ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır.
Bulgular: Yaşlılarda yalnızlık puan ortalaması 41,87±8,43 olup, huzurevinde yaşayanların yalnızlık puan ortalaması daha yüksektir. Yaş, öğrenim durumu, çocuk sahibi olma, ziyaretçi gelme durumu ile yalnızlık puan ortalaması arasında ilişki anlamlıdır (p<0.05). Uyku kalitesi puan ortalaması 6.21±3.33 olup, öğrenim durumu, gelir durumu, çocuk sahibi olma, kronik hastalık varlığı ziyaretçi gelmesi ve huzurevinde kalma süresi uyku kalitesi ile ilişkilidir (p<0.05). Yalnızlık puan ortalaması ve uyku kalitesi puanı arasında zayıf pozitif korelasyon saptanmıştır (r=0.298; p=0.001).
Sonuç: Yaşlı bireylerde yalnızlık ve uyku problemleri yaygındır. Yaşlı bireylerin yaşam kalitesinin ve sağlık durumlarının daha iyi hale getirilmesi için sağlık çalışanlarının bu sorunları değerlendirmeleri ve bunları azaltmaya yönelik girişimlerde bulunmaları önerilebilir.
Keywords : Yaşlılık; Yalnızlık; UCLA Yalnızlık Ölçeği; Uyku Problemleri; Pittsburgh Uyku Kalitesi Ölçeği