Turkish Journal of
GERIATRICS

Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı Yanık Ünitesi, Sıhhiye Ankara Yaşlı hastalar, yanık yaralanması için bir risk grubu oluştursalar da bu yaşları ilgilendiren yanık yaralanmaları hakkında çok fazla bilgi birikimi yoktur. Bu çalışmanın amacı yaşın, yanık etiyolojisi, kliniği ve prognozuna etkisini araştırmakdır. Bu amaçla, Yanık Ünitemizde 20 yıl boyunca tedavi edilen 45 yaş üzerindeki toplam 76 hasta retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Hastalar yaş gurplarına göre üç grupta incelenmiştir (1. Grup: 45-60 yaş; 2. Grup: 61-69 yaş ve 3. Grup: 70 yaş üstü). Tüm yaş gruplarında en sık yanık nedeni alev yanığıdır, bunu elektrik yanıkları ve haşlanma izlemektedir. Tüm hastalarda sağkalım %51.3 iken bu oran üçüncü grupta %44'dür. Mortalite hasta yaşı, yanış genişliği ve konjestif kalp yetmezliği veya psikiatrik bozuklukların varlığı ile ilişkili olarak bulunmuşdur. Ensık mortalite nedeni tüm gruplarda sepsisdir (%62.2). Bunu akut dönem sıvı resüsitasyonu başarısızlığı (%18.9) ve çoklu organ yetmezliği (%10.9) izlemektedir. Çalışmamızda hastanede kalış süresi düzensiz bir dağılım göstermektedir. Sonuç olarak yaşlı yanık hastalarında tedavi sonuçlarının çocuk ve genç erişkin popülasyona göre daha kötü olduğu tespit edilmişdir. Bu yaş grubundaki hastaların izlem ve tedavisinde sepsis, çoklu organ yetmezliği ve resüsitasyon başarısızlığı gibi doğrudan morbidite ve mortaliteye neden olabilecek faktörlerin önlenmesi öncelikli tedavi yaklaşımları olmalıdır. Keywords : Yanık, yaşlı, Yandaş hastalık, Mortalite, Hastanede kalış süresi