Turkish Journal of
GERIATRICS

İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı - İSTANBUL Yaşlanma ile birlikte hastalık insidansının artması nedeniyle, geriatrik grubu oluşturan altmış beş yaşın üzerindeki kişilerde polifarmasi yaygındır. Yaşlılarda ilaç kullanımı poliklinik hastalarında günde üç ila altı iken, bu sayı yatan hastalarda ortalama olarak on ila on beş olabilmektedir. Birçok hastalığın birlikte bulunmasının oluşturduğu klinik tabloya ek olarak; çoğul ilaç kullanımının ve bu ilaçların yan etki ve etkileşimlerinin de varolan patolojilere olan katkılarının ayırt edilebilmesi için, ilaç farmakolojisinin yaşlılardaki özelliklerinin iyi bilinmesi gereklidir. Bunun yanı sıra yaşlanmaya özgü fizyolojik, metabolik ve psikososyal faktörlerin de bilinmesi gereklidir. Yaşlılarda renal klirens neredeyse yarıya inmiştir. Hepatik klirenste belirgin bir değişiklik olmamasına rağmen, splanknik kan akımındaki değişiklikler ve motilitede oluşan bazı faktörlerden ötürü ilaçların eliminasyonunda farklılıklar olmaktadır. Yaşlanma ile birlikte sıklıkla görülen bir başka özellik olan kognitif fonksiyonlardaki kayıp da, tedaviyi olumsuz yönde etkilemektedir. İlaçların alınmasının unutulması ile yetersiz tedavi veya fazla alınması ile ilaç toksisitesi ile karşılaşmak olasıdır. Tedavideki en önemli kişi hastadır; ancak hekimin tutumu kompliyans sağlanmasındaki en önemli faktörlerden biridir. Bu derlemede yaşlanma ile oluşan fizyolojik değişiklikler, bunların ilaç farmakolojisine olan katkıları, önemli organ sistemi etkileşimleri,ilaçların yan etkileri ve birbirleri arasındaki etkileşimler ve yaşlı kişilere reçete yazılırken üzerinde durulması gereken noktalar ele alınmıştır. Keywords : Geriatri, İlaç kullanımı, Polifarmasi, Kompliyans,Toksisite,