Gereç ve Yöntem: Çalışmaya normal işiten 18-30 yaşları arası 30 genç yetişkin ve 60-80 yaşları arası 25 yaşlı yetişkin olmak üzere toplam 55 katılımcı dahil edilmiş, her birine Gürültüde Boşluk Tanıma Testi, Kabul Edilebilir Gürültü Seviyesi Testi ve Konuşma Testleri uygulanmıştır.
Bulgular: Gruplar arasında En Rahat Dinleme Seviyesi, Arka Plan Gürültü Seviyesi ve Kabul Edilebilir Gürültü Seviyesi bakımından anlamlı fark elde edilmezken; Gürültüde Boşluk Tanıma eşiği, Doğru Boşluk Tanıma oranı ve konuşmayı ayırt etme puanları bakımından anlamlı farklar elde edilmiştir (p=0.0001). Yaşlı grupta Gürültüde Boşluk Tanıma eşiği ortalaması genç gruba göre yüksek, Doğru Boşluk Tanıma oranı ortalaması ise istatistiksel olarak düşük elde edilmiştir (p=0.0001). Tüm dinleme koşullarında konuşmayı ayırt etme puanı ortalamaları yaşlı grupta genç gruba göre istatistiksel olarak düşük elde edilmiştir (p=0.0001).
Sonuç: Çalışma sonunda yaşlanma ile beraber işitsel temporal çözünürlüğün azaldığı, bu azalmaların yaşlılardaki konuşmayı ayırt etme güçlüklerinin altında yatan nedenlerden sadece biri olduğu ve gürültüde boşluk tanıma testinin genç ve yaşlı bireylerde temporal çözünürlüğü değerlendirilmek üzere kullanılabilir hızlı ve uygun bir test olduğu sonucuna varılmıştır.
Keywords : Yaşlanma; İşitsel algı; Konuşma algısı; Zaman algısı