Turkish Journal of Geriatrics 2012 , Vol 15 , Issue 1
Yeşim GÖKÇE KUTSAL

Introduction

Değerli meslektaşlarım,

Pediatri dışındaki hemen tüm uzmanlık dallarının giderek artan sıklıkta ilgi ve hizmet alanlarına giren geriatrik yaş grubundaki hastalar son derece ayrıcalıklı ve öncelikli bir risk grubunu oluşturmaktadırlar.

Bu benzersiz popülasyonun en önemli özelliği kendileri ile iletişimin ve muayenenin görece olarak daha uzun zaman almasıdır. Çoğu yaşlı yalnızdır ve konuşma gereksinimi duymaktadır. Bu bağlamda yaşlı bakımının temeli yaşlının dikkatle dinlenmesi ve kişiye özgü gereksinimlerine odaklanılmasıdır.

Ayrıca hastalıkların manifestasyonları gençlere oranla farklılıklar arz eder, daha yavaş bir iyileşme süreci yaşarlar ve rehabilitasyon programları için de daha uzun zaman dilimlerine gereksinim vardır. Çoklu ilaç kullanımı, buna bağlı olarak ilaç-ilaç ve ilaç-hastalık etkileşimleri her zaman göz önünde bulundurulması gereken temel sorunlardandır. Komorbid hastalık sayıları fazladır, sıklıkla komplike sorunlar ile karşınıza gelirler ve bu durum sizin tanınızı ve tedavi yaklaşımlarınızı etkileyen önemli bir faktördür.

Bu gerçekler ışığında tıp öğrencilerinin ve uzmanlık öğrencilerinin geriatri konusunda daha fazla eğitim almaları, yaşlı hastalara özgü sorunları pratik uygulamalarla ve hatta huzurevleri, dinlenme evleri gibi ortamlarda yaşlılarla birlikte zaman geçirerek empati yapmaları, sabırlı olmayı ve yaşlıların temel gereksinimlerini yaşayarak öğrenmeleri önerilmektedir.

İster birinci basamakta, ister dahili ya da cerrahi uzmanlık dallarında çalışıyor olsun, tüm hekimler pratik uygulamada giderek artan sayıda geriatrik hasta göreceklerdir. Bu populasyonun bakımı için gerekli temel bilgi ve beceri birikimine ivedilikle sahip olunmasına yönelik önlemlerin alınması en akılcı yaklaşım olarak ifade edilmektedir.

Saygılarımla,
Dr. Yeşim GÖKÇE KUTSAL