Gereç ve Yöntem: Hastanemizde 2011-2016 tarihleri arasında 75 yaş üzeri, intertrokanterik femur fraktürü nedeniyle parsiyel kalça protezi uygulanan hastaların kayıtları incelendi. Yetmiş beş yaş altı, ileri derecede organ yetmezliği ve kanama diyatezi olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Toplam 130 hastanın yaş, cinsiyet, komorbidite varlığı, anestezi yöntemi, ameliyat öncesi yatış, yoğun bakımda ve hastanede yatış süreleri ve mortaliteleri istatistiksel açıdan değerlendirildi. p<0.05 anlamlı kabul edildi.
Bulgular: Postoperatif yoğun bakım ünitesinde takip edilen hastaların, yaş ortalaması, hipertansiyon, diyabetes mellitus, konjestif kalp yetmezliği, kronik obstrüktif akciğer hastalığı varlığı postoperatif ortopedi kliniğinde takip edilenlerden istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu. Anestezi yöntemi açısından iki grup arasında fark gözlenmedi. Yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların hastanede yatış süreleri diğer gruba göre anlamlı olarak uzun idi. Logistik regresyon analizinde; İleri yaş, kronik obstrüktif akciğer hastalığı varlığı, yoğun bakım ünitesinde yatışı etkileyen faktörler olarak anlamlı kabul edildi.
Sonuç: Sonuç olarak 84 yaş üstünde, komorbidite olarak diyabetes mellitus, hipertansiyon, konjestif kalp yetmezliği, kronik obstrüktif akciğer hastalığı, bulunan geriatrik kalça kırığı hastalarının postoperatif yoğun bakım ünitesinde takibi gerektiğini düşünmekteyiz.
Keywords : Ortopedi; Kalça kırıkları; Kritik bakım; Komorbidite