Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya 30 kronik blefaritli hastanın 60 gözü ve kontrol grubuna 35 sağlıklı bireyin 70 gözü dahil edildi. Klinik muayene öncesinde tüm hastalardan semptom anketini tamamlaması istendi [Oküler yüzey hastalık indeksi]. Non-kontakt meibografi ve non-invaziv göz yaşı kırılma zamanı ölçümleri Sirius Scheimpflug Camera ile yapıldı. Tüm olgularda her iki gözde alt ve üst kapaklarda meibografi skorlaması (Meiboskor) yapıldı. Tüm olgularda invaziv gözyaşı kırılma zamanı bir damla floresein damlatıldıktan 1 dakika sonra ölçüldü.
Bulgular: Çalışmaya alınan olgularda yaş ortalaması blefarit grubunda 74.6±7.1, kontrol grubunda 73.9±6.3 yıldı (p = 0.669). Sırasıyla toplam meiboskor, non-invaziv ilk ve ortalama gözyaşı kırıma zamanı, invaziv gözyaşı kırılma zamanı, oküler yüzey hastalık indeksi skoru blefarit grubunda 3.6±1.7, 8.0±4.8, 9.7±4.0, 7.1±3.0, 27.4±11.7 iken kontrol grubunda 3.0±1.4, 10.4±5.7, 11.4±5.0, 8.6±3.1, 18.0±6.4 bulundu (sırasıyla p = 0.03, 0.01, 0.03, 0.00, 0.00).
Sonuç: Altmışbeş yaş ve üzerindeki kronik blefaritli hastalarda meibomian bezlerde morfolojik değişiklikler, azalmış gözyaşı kırılma zamanı ve artmış oküler yüzey hastalık indeksi skorları olduğu görülmektedir. Bu hastalarda, meibomian bez atrofi skorunun klinik bulgularla uyumlu değerli bir yöntem olduğu düşünüldü.
Keywords : Blefarit, Gözyaşı, Kuru göz sendromu; Meibomian bez, Yaşlı