Turkish Journal of Geriatrics 2011 , Vol 14, Issue 3
BİR ÜNİVERSİTE HASTANESİNE, SON ON YILDA BAŞVURAN KALÇA KIRIKLI HASTA SIKLIĞI
Cem ÇOPUROĞLU, Mert ÖZCAN, Mert ÇİFTDEMİR, Kağan Volkan ÜNVER, Kenan SARIDOĞAN
Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı EDİRNE Giriş: Kalça kırığı, ileri yaş grubunda sık karşılaşılan, önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Biz bu çalışmada, üniversite hastanemizde ameliyat edilen kalça kırıklı hastaların yıllara göre dağılımını ve demografik özelliklerini incelemeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Son 10 yılda, kalça kırığı nedeni ile servisimizde yatarak tedavi gören 923 hasta geriye dönük olarak değerlendirildi. Yaş, cinsiyet, yaralanma mekanizması ve kırık tipleri incelendi.

Bulgular: Atmış sekiz hasta (%7.4) subtrokanterik femur kırığı, 513 hasta (%55.5) intertrokanterik femur kırığı, 342 hasta (%37.1) femur boyun kırığı nedeni ile tedavi edildi. Yıllara göre dağılım incelendiğinde 2000 yılında; 41 hasta, 2001 yılında; 58, 2002 yılında; 48, 2003 yılında; 63, 2004 yılında; 65, 2005 yılında; 121, 2006 yılında; 111, 2007 yılında; 123, 2008 yılında 154 ve 2009 yılında 139 hasta kalça kırığı nedeni ile servisimizde ameliyat edildi. Hastaların ortalama yaşı 70.5 idi. Hastaların 538'i bayan, 385'i erkek idi. Altı yüz kırk beş hasta düşük enerjili travma sonrası kalçasını kırmış idi. Diğer hastaların kırık nedeni yüksekten düşme veya trafik kazası gibi yüksek enerjili travmalar idi.

Sonuç: Kalça kırıkları sık görülen yaralanmalardır ve yaş ortalaması arttıkça görülme sıklığı artmaktadır. Basit düşmelerle bile oluşabilen osteoporotik kırıkların morbidite ve mortalitesini azaltmak için, kırıkların oluşmasını önleyecek tedbirler alınmalı ve hastalar günlük aktivite düzeylerine en kısa sürede döndürülmelidir. Keywords : Kalça Kırığı; Mortalite; Osteoporoz