Gereç ve Yöntem: Çalışmaya kronik diz OA tanısı konan 60 hasta alındı. Eğitim, gelir düzeyi, komorbitideleri, hastalığı ile ilgili eğitim, egzersiz, yaşam biçimi değişikliği, ilaç kullanımı, intra artiküler enjeksiyon, fizik tedavi, kaplıca tedavisi ve ortez kullanımı sorgulandı. Hastalara Western Ontario MacMaster (WOMAC), Notthingam Health Profil (NHP), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ve Framingam Fiziksel Aktivite (FFA) düzeyi değerlendirmesi yapıldı.
Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 67.38±7.05 yıldı, %46.7'inin okuma-yazması yoktu, %51.7'i asgari ücret ile geçiniyordu. Egzersiz yapma oranı %16.6, kilo verme %21.7, ortez kullanma %6.7'ydi. WOMAC ağrı (ort±ss): 2.44±0.83, NHP enerji 53.68±35.76, fiziksel mobilite 50.95±19.02, BDÖ 14.90±10.11 (hafif düzeyde depresif bulgular) olup, FFA düzeyi düşük bulundu. Yaş ile FFA arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardı (p=0.022).
Sonuç: Hastaların ağrı ve özürlülükleri, yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilemekte, sosyoekonomik düzeyin düşük oluşu, OARSI kılavuzundaki önerilerin tedavide uygulanmasını engellemektedir.
Keywords : Osteoartrit, Diz; Yaşlı; Motor Aktivite; Tedavi