Gereç ve Yöntem: Retrospektif kohort çalışmamızda, Ocak 2015-Eylül 2017 tarihleri arasında kalça protezi ameliyatı geçirmiş koroner arter hastası olan geriatrik hastaların tıbbi kayıtlarını inceledik. Hastaların demografik özellikleri, uygulanan anestezik teknikleri; ameliyat süresi; ameliyat sonrası komplikasyonlar; ve postoperatif 1 yıllık mortalite ile ameliyat öncesi (T0; taban çizgisi), ameliyat sonrası 1. günde (T1) ve ameliyat sonrası 2. günde (T2) nötrofil-lenfosit oranı ölçüldü.
Bulgular: 14'ü (% 34,1) erkek, 27'si (% 65,9) kadın; yaş ortalaması 77.8 ± 7.89 (dağılım, 65-95) olan toplamda 41'i hasta çalışmaya dahil edildi. Bazal nötrofil-lenfosit oranı (T0) 6.22 ± 3.8 idi, T1'de 10.66 ± 11.47'ye ve T2'de 8.75 ± 7.81'e yükseldi. Genel anestezi alan hastalarda T2'deki nötrofil-lenfosit oranı , spinal anestezi alanlara göre anlamlı derecede yüksekti (p = 0.032). Ameliyattan sonraki 1 yıllık mortaliteye bakıldığında, spinal-epidural anestezi alan bir hasta ve genel anestezi alan 6 hasta (p = 0.044) olmak üzere yedi (% 30.6) ölüm rapor edildi. T2'deki nötrofil-lenfosit oranı eğrisi altındaki alan 0.79 , optimum cut-off değeri ise 5.18 (% 95 CI, 0.625-0.955; p = 0.017) idi.
Sonuç: T2'deki nötrofil-lenfosit oranı, kalça protezi ameliyatı geçiren koroner arter hastalığı olan yaşlı hastalarda 1 yıllık mortalite için risk faktörüdür. Spinal anestezinin, genel anesteziden ziyade T2'deki nötrofil / lenfosit oranını en aza indirerek düşük mortalite oranı ile ilişkili olduğu gözlendi.
Keywords : Kalça kırığı; Geriatri; Nötrofil; Lenfosit; Anestezi; Koroner arter hastalığı