Gereç ve Yöntem: AraÅŸtırma; günlük yaÅŸam aktivitelerini bağımsız sürdürebilen, ciddi saÄŸlık problemi olmayan 150'si egzersiz yapan, 699'u egzersiz yapmayan toplam 849 yaÅŸlı erkek olgunun gönüllü katılımı ile yapıldı. Olgular, yaÅŸ aralıklarına göre 4 gruba ve her grup da kendi içerisinde “Egzersiz Yapan–Yapmayan” olmak üzere iki gruba ayrıldı. Olguların egzersizlere katılım düzeylerini belirlemek için kiÅŸisel bilgi formu kullanıldı. Çalışmada; olguların alt-üst extremite kuvvetlerini ve esnekliklerini, dinamik denge ve koordinasyonlarını, aerobik dayanıklılıklarını belirlemek için altı istasyondan oluÅŸan “Senior Fitnes Test” (SFT) protokolü kullanıldı. Verilerin analizi, yaÅŸ aralıklarına göre, “Egzersiz Yapan–Yapmayan” gruplar arasındaki farkların anlamlılıkları “Independent Samples T” testi ile incelendi.
Bulgular: Verilerin analizi sonucunda; egzersiz yapanların her yaş grubunda yapmayanlardan daha yüksek fiziksel uygunluk performans skorlarına sahip olduğu ve bunun istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlendi (p<0.05, p<0.01).
Sonuç: Egzersiz yapan yaşlıların, egzersiz yapmayanlardan daha yüksek fiziksel uygunluk düzeyine sahip olduğu belirlendi.
Keywords : Fiziksel Uygunluk; Egzersiz; Yaşlı