2University of Uludağ, School of Medicine, Biostatistics, Bursa, Turkey DOI : 10.31086/tjgeri.2018.52 Giriş: Parkinson hastalığı, dünya üzerinde ikinci en sık görülen nörodejeneratif hastalıktır; buna rağmen patogenezi halen aydınlanmış değildir. Parkinson hastalığı patogenezini aydınlatan teorilerden biri olan nöroinflamasyon teorisi son yıllarda ön plana çıkmıştır. Bu çalışmada Parkinson hastalığı ile epikardiyal yağ dokusu kalınlığı, nötrofil lenfosit oranı ve trombosit lenfosit oranı gibi inflamatuar göstergeler arasındaki ilişki araştırılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 17 parkinson hastası ve 21 sağlıklı birey (kontrol grubu) dahil edildi. Hastaların tümüne nöroloji uzmanı tarafından Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği ve Hoehn Yahr Evrelemesi yapıldı. Kardiyoloji uzmanı tarafından ekokardiyograji ile epikardiyal yağ dokusu kalınlığı ölçümü yapıldı. Tüm hastalardan rutin laboratuvar tetkikleri yapıldıktan sonra nötrofil lenfosit oranı ve trombosit lenfosit oranı hesaplandı.
Bulgular: Hem epikardiyal yağ dokusu kalınlığı hem de trombosit lenfosit oranı Parkinson grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti ancak aradaki fark sadece ilki için anlamlıydı. Epikardiyal yağ dokusu kalınlığının Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği"nin günlük yaşam aktivitelerini yansıtan ikinci parçası ve motor fonksiyonları yansıtan üçüncü parçası ile Hoehn Yahr Evrelemesi arasında anlamlı ilişki saptandı. Bu ilişki özellikle Hoehn Yahr Evrelemesi"ne göre Evre-1 ile Evre-2 arasında belirgindi. Ayrıca hastalık süresi ile trombosit lenfosit oranı arasında anlamlı ilişki vardı.
Sonuç: Elde ettiğimiz sonuçlar Parkinson Hastalığı patogenezinde inflamasyonun rol aldığı hipotezini desteklemektedir.
Anahtar Kelimeler : Parkinson hastalığı; İnflamasyon; Ekokardiyografi