2Middle East Technical University, Informatics Institute, Health Informatics, Ankara, Turkey DOI : 10.31086/tjgeri.2019.114 Giriş: Aralık zamanlama, dikkat, uzun süreli bellek ve çalışma belleği gibi bilişsel kaynakların kullanılmasını gerektirmektedir. Maalesef, bu işlevler yaşlanmayla birlikte bozulmaktadır. Zaman algısındaki değişiklikler sağlıklı yaşlanmanın yanı sıra çeşitli nöropsikiyatrik bozukluklarda da görülmüştür. Her ne kadar zaman algısındaki yaşa bağlı değişiklikler literatürde fazlasıyla bildirilmiş olsa da, asıl altta yatan mekanizmalar tartışmalıdır.
Gereç ve Yöntem: 33 genç (ortalama yaş = 23,31) ve 33 yaşlı (ortalama yaş = 67,63) gönüllü 1,25-2,5 saniye aralığında bir süre ayrıştırma görevi yapmak için çalışmaya katılmıştır. Deney özellikle bilişsel işlevlerin yaşa bağlı düşüşlerinin etkisini en aza indirmek için tasarlanmıştır. Psikometrik ölçümlere ek olarak, öznel zamanın geçişi bir anket aracılığıyla incelenmiştir.
Bulgular: Mann Whitney U testi uygulanmıştır. Bağımlı değişkenler olarak öznel eşitlik noktası, Weber oranı ve ayrım eşiği kullanılmıştır. Genç ve yaşlı katılımcılar benzer süre ayrıştırma performansları sergilemişlerdir (p?0,05). Bununla birlikte, katılımcıların sözlü ifadeleri değerlendirildiğinde; yaşlı bireyler gençlere göre genellikle zamanın daha hızlı geçtiğini ve önümüzdeki bir kaç saatin daha yavaş geçeceğini beklediklerini belirtmişlerdir (p?0,05).
Sonuç: Bu çalışmada bilişsel taleplerin görev karmaşıklığı azaltılarak en aza indirildiği zaman, saniye üstü aralıktaki zaman algısının yaşlanma ile korunduğu gösterilmiştir.
Anahtar Kelimeler : Yaşlanma; Zaman algısı