Turkish Journal of
GERIATRICS

Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon ABD., İstanbul
Uzm. Dr. Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fizik ve Rehabilitasyon Merkezi, Ankara
Doçent Dr. Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fizik ve Rehabilitasyon Merkezi, Ankara Elektrodiagnostik inceleme gerektiren nöromüsküler hastalık spektrumunun ilerleyen yaşla birlikte değişkenlik gösterip göstermediğini incelemek amacıyla elektrodiagnoz laboratuvarımıza son 6 yıl içinde başvuran 65 yaş ve üstü bireylere yapılan nörofizyolojik incelemeler retrospekif olarak incelendi. Bu süre içinde başvuran toplam 3076 olgunun 250'si (%8,12) 65 yaş ve üstünde olup 96'sı erkek (%38,4) ve 154'ü kadın (%61,6) idi. Çalışmaya alınan olguların yaş ortalaması 69,2±4,2 (65-86) yıl idi. Yaşlı olgulara en sık konulan tanılar sırasıyla tuzak nöropatiler ve bunlardan da karpal tünel sendromu (%26,4), periferik fasial paralizi (%23,2), çeşitli periferik sinir lezyonları (%12,4), polinöropati (%11,6) ve radikülopati (%5,6) idi. İki olguda incelemeler motor nöron hastalığını destekler nitelikteydi. Olguların %16,4'ünde elektrodiagnostik incelemeler normal bulundu. Yaşlı olgularda en sık rastlanan elektrodiagnostik tanı olan karpal tünel sendromu oldukça yüksek oranda bilateral idi (%72,7). Periferik fasial sinir lezyonu tanısı ile gönderilen olguların çoğunda erken dönemde belirgin rejenerasyon bulgusuna rastlandı. İlginç nokta olguların %70,7'sinde sol fasial sinir tutulumu olmasıydı. Yaşlı bireylerle ilgili diğer bir dikkat çeken bulgu da iyi bilinmesine ve alınan tüm önlemlere rağmen 5 olguda enjeksiyona bağlı siyatik sinir nöropatisinin görülmesi olmuştur. İnceleme yapılan yıllara göre değerlendirildiğinde de 6 yıl içinde, başlangıca göre giderek daha yüksek oranda yaşlının elektrodiagnostik inceleme için gönderildiği gözlendi. Anahtar Kelimeler : Elektromiyografi, Sinir iletim çalışmaları, Yaşlı, Yaşlanma, Geriatri, Periferik sinir