Yöntem ve Gereç: Yirmi beş ile 81 yaşları arasında toplam 263 hasta dijital rektal muayene, transrektal ultrasonografi, serum biyokimya analizi, prostat spesfic antijen ile değerlendirildi. Prostat ve erektil fonksiyon sorgulama formları tüm hastalar tarafından dolduruldu. Bu değerlendirmelerden sonra, 50 ile 78 yaşları arasında 82 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar alt üriner sistem semptomlarının ciddiyetine göre hafif, orta ve ciddi olarak; erektil fonksiyon sorgulama form skorlarına göre normal veya hafif, orta ve ciddi erektil disfonksiyon olarak ayrıldı.
Bulgular: Ortalama yaş 61.3±6.9 yıl idi. Ortalama uluslar arası prostat semptom ve uluslar arası erektil fonksiyon skorları sırasıyla 14.8±6.6 ve 13.4±8.7 idi. Sorgulama formlarına göre hastaların alt üriner sistem semptomları ile erektil disfonsksiyon dereceleri arasında ilişki bulnmadı (Pearson x2=2.886, p=0.581). İki sorgulama formu değerleri arasında negativ, fakat istatistiksel olarak anlamsız korelasyon izlendi (r=-0.227, p=0.102).
Sonuç: Benign prostat hiperplazisi ve erektil disfonksiyon yaşlı hastalarda en yaygın patoloji olmasıonda rağmen, bu iki patoloji araısndaki ilişki sadece aynı cins ve aynı yaşama başlamasına bağlıdır.
Anahtar Kelimeler : Alt üriner sistem semptomları, Eretil disfonksiyon, Benign prostat hiperplazisi, Yaşam kalitesi