Gereç ve Yöntem: 2001-2008 yıllarında katarakt cerrahisi uygulanan 31 hastanın 31 gözü retrospektif olarak incelendi. Demografik veriler, katarakt tipi, yandaş-oküler hastalıklar, cerrahianestezi tekniği, göz-içi lensi lokalizasyonu, ön-arka segment muayene bulguları, komplikasyonlar ve görme keskinliği (GK) parametreleri değerlendirildi. İstatistiksel değerlendirmede eşleştirilmiş örneklerde t-testi kullanıldı.
Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 92.17 yıl (90-101 yıl) idi. En fazla izlenen yandaş- oküler hastalıklar yaşa bağlı maküla dejenerasyonu (YBMD) ve glokomdu. Hastaların operasyon öncesi GK düzeyleri 26 olguda (%83.87) 1 logMAR ve altında, 14 olguda (%45.16) ise 1.7 logMAR ve altında idi. Operasyondan 3 ay sonraki GK ölçümlerinde 17 olguda (%54.8) GK 0.5 ve üzerinde idi. Olguların 28'inde (%90) GK'de yükselme tespit edilirken, 3 olguda GK seviyesinin aynı kaldığı görüldü. Operasyon sonrası 3. ayda ortalama 1.01 logMAR düzelme sağlandı (p<0.001). Oküler- yandaş hastalığı olmayan hasta grubunda ortalama 1.25 logMAR iken YBMD olan hastalardaki düzelme ortalama 0.82 logMAR idi. Operasyon sırasında en fazla izlenen komplikasyon 4 olguda zonül ayrılması, 1 olguda ise arka kapsül rüptürü sonrası görülen vitreus kaybı idi.
Sonuç: İleri yaştaki hastalarda katarakt cerrahisi başarıyla uygulanabilmekte, hastaların GK ve yaşam kaliteleri artmaktadır. YBMD ve glokom bu hasta grubunda GK'de beklenen düzelmeyi sınırlı kılabilmektedir.
Anahtar Kelimeler : Yaşlı, 80 Yaş ve Üzeri; Katarakt; Maküla Dejenerasyonu