Turkish Journal of
GERIATRICS

University of Queensland, Centre for Research in Geriatric Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde nüfusların yaşlanması genel anlamda bir başarının sonucudur. Bu süreçte beslenme ve hijyen alanındaki gelişmeler, sağlık hizmetlerinin gelişmesi, çocuk sahibi olma konusunda ve zamanlamasında bireylerin seçim şansının artması gibi faktörler rol oynamıştır. Ancak gerek hastane ortamında gerekse daha geniş anlamıyla toplumda ileri yaş grubundaki kişiler her zaman pozitif bir şekilde algılanmamakta ve yansıtılmamaktadır. Benzer şekilde, geriatrik bilimler de istihdam sorunu yaşayan, bir anlamda itibarı düşük bir alan olarak algılanmaktadır. British Geriatrics Society dahi "geriatri" sözcüğünün negatif anlamlarından ötürü isim değişikliğine gitmeyi tartışmaktadır. Bu metnin amacı hekimler, tıp öğrencileri ve hemşireler gibi sağlık çalışanlarının geriatrik bilimlere karşı sergilediği tutumu gözden geçirmektir. Farklı çağların ve kültürlerin perspektifinden yaşlanmaya toplumun bakış açısı incelenmektedir. İleri yaştaki kişilerin kendi sağlıklarıyla ilgili tutumlarının, iyileşme süreçlerini ve yaşam sürelerini nasıl etkileyebileceği değerlendirilmektedir. Tıp okullarının geniş kültürel ortamının da bu anlamda göz önünde bulundurulması gerektiği sonucuna varılmıştır, zira bu ortamlar hekimlerin kişiliklerine ve davranışlarına resmi müfredattan daha etkili olabilir. Tıp öğrencilerinin farklı ortamlarda duydukları ve gördükleri olumsuz yargılara karşı, yaşa bağlı ayrımcılığı gidermeye yönelik yasal düzenlemeler pozitif yaptırımlar oluşturacaklardır. Hastanede yatan hastaların yaşlanmasıyla birlikte, tüm hekimlerin ve sağlık profesyonellerinin yaşlanma sürecine saygı duymaları ve korunmasız yaşlı hastalara gerekli bakımı onur kırıcı olmayan bir şekilde sunmaları çok önemlidir. Anahtar Kelimeler : Tutumlar; Yaşlanma; Yaşlı; 80 Yaş ve Üzeri