Gereç ve Yöntem: Semptom başlangıcından sonra 12 saat içerisinde başvurup primer perkütan koroner girişim yapılan toplam 617 hasta (%78.1 erkek, ortanca yaş: 75 (68-80) yıl) çalışmaya dahil edildi. Hastalar nihai Miyokard Enfarktüsünde Tromboliz akımlarına göre iki gruba ayrıldı. No-reflow işlem sonrası Miyokard Enfarktüsünde Tromboliz 0, 1 ve 2 akım saptanması, anjiyografik başarı ise Miyokard Enfarktüsünde Tromboliz 3 akım saptanması olarak belirlendi.
Bulgular: Anjiyografik no-reflow'un insidansı %19.9 (n =123) olarak saptandı. No-reflow geliÅŸen hastalarda, normal akım grubuna kıyasla hipertansiyon, sigara içiciliÄŸi daha sık, trombüs yükü daha fazla ve baÅŸvuruda Killip sınıflaması ≥2 olma oranı daha yüksek, bazal ejeksiyon fraksiyonu daha düşük, beyaz kan hücre sayısı, yüksek duyarlıklı C-reaktif protein ve fibrinojen/albümin oranı daha yüksek saptandı. Çok deÄŸiÅŸkenli analizde; beyaz kan hücre sayısı, sigara ve fibrinojen/albümin oranı no-reflow'un bağımsız belirteçleri olarak bulundu.
Sonuç: Sonuç olarak, ST - yükselmeli miyokard enfarktüsü ile başvuran ve perkütan koroner girişim yapılan ileri yaş hastalarda, başvurudaki fibrinojen/albümin oranı anjiyografik no-reflow'un güçlü ve bağımsız bir belirtecidir.
Anahtar Kelimeler : Fibrinojen, No-reflow fenomeni; Perkütan koroner girişim; Serum albümini; St yükselmeli miyokard enfarktüsü; Yaşlı