Turkish Journal of
GERIATRICS

Ä°stanbul Ãœniversitesi CerrahpaÅŸa Tıp Fakültesi Tıbbi Biyokimya Anabilim Dalı Ä°STANBUL Biyogerontologlar için yaÅŸlanmayı tanımlamak, teoriler ortaya atmak ve bunları sınıflandırmak her zaman önemli bir sorun olmuÅŸtur. Oksidatif stres, telomerler, genetik, hormonal deÄŸiÅŸiklikler, bağışıklık sistemi ve eÅŸik üstü zarar birikim teorileri, üzerinde uzun süre birçok çalışmalar ve modifikasyonlar yapılmış teoriler olmuÅŸlardır. YaÅŸlanma teorilerinin geçerliliÄŸinin kanıtlanması bu süreçte etkili olan moleküler mekanizmaların aydınlanmasına, sonrasında da beklenen ömrü uzatmaya ve yaÅŸlanmayla ilgili patolojileri geri döndürmeye ya da yavaÅŸlatmaya yönelik yeni araÅŸtırmalara neden olacaktır. Son zamanlarda yüksek “baÅŸarılı” ya da “daha saÄŸlıklı yaÅŸlanma” oranları, tüm toplum için büyük bir hedef haline gelmiÅŸtir. Bu amaca ulaÅŸmak, yaÅŸlanmanın moleküler mekanizmaları ve laboratuar belirteçleri üzerine yapılacak çalışmalara baÄŸlıdır. Anahtar Kelimeler : YaÅŸlanma; Serbest Radikaller; Ä°nflamasyon; Uzun Ömürlülük; Telomerler